Woensdag 5 februari 2020

We beginnen stilaan het besef van dagen kwijt te geraken. Is het nu maandag, dinsdag of woensdag?
We weten dat niet meer omdat dat hier ook niet belangrijk is. Geen zorgen om op tijd op school,
dansles, voetbaltraining of tekenles te zijn. Alleen op tijd in de skibroek zitten, is hier belangrijk. En
BHBH niet te vergeten : onze botten, handschoenen, bril en helm.
In Elbigenalp wandelden we deze voormiddag naar een plaatselijk café waar we wachtten tot de
paarden vastgemaakt werden aan de arrenslee. Met z’n allen maakten we een ritje op de arrenslee.
Eerst reed dat ‘ding’ op wielen en toen er sneeuw lag, gleed de arrenslee op latten. Wanneer het ritje
gedaan was, wachtten ons nog een lekker drankje in het café.
Ook gingen we even in de kerk kijken. De binnenkant was indrukwekkend. We wandelden langs de
houtsnijschool. Dat is de enige school in Europa waar studenten nog kunnen studeren voor een
‘houtsnijberoep’. Ook meester Dominiek hebben ze proberen na te maken. Zijn beeld staat buiten
tentoongesteld. Onderweg kwamen we tot slot een waterbron tegen waar we met schepjes van
konden drinken.
Na het middagmaal was het weer tijd voor de ski-les. Na een hele dag (gisteren), nacht en dag
(vandaag) sneeuwvlokjes die dwarrelden, lag er weer meer dan genoeg sneeuw voor heuse ski-pret.
Alle kinderen vonden het jammer dat ze al moesten stoppen, maar geen nood, morgen staan we
weer van 10u00 tot 12u00 op de latten. Tijd om te bekomen was er niet, want we sloten de ski-les af
met een legendarische après-ski in de skihut.
Toen we terug in onze verblijfplaats aankwamen was de finaleavond aangebroken : de ontknoping
van de mol en een vervolg van de après-ski. De ontknoping van de mol was erg spannend. De
finalisten (Bel Ange, Rube en Jitse) waren erg gewaagd aan elkaar. Uiteindelijk kon er maar één
winnaar zijn en dat was niemand minder dan….. Bel Ange. Zij had de eindproef gewonnen en de mol,
niemand minder dan Jitse, kunnen ontmaskeren. Een heel dikke proficiat aan alle finalisten, want ook
Rube had het de medekandidaten erg moeilijk gemaakt. De mol had haar taak tot een goed einde
kunnen volbrengen, want pas sinds vandaag hadden de kinderen kunnen achterhalen wie de mol nu
was. Genoeg redenen dus om de late avond af te sluiten met een knallende après-ski in ons huis. En
dansen konden ze als de besten.
Nu alle oogjes toe, want morgen sluiten we onze sneeuwklassen met een goed gevuld programma af.
Auf Wiedersehen!
Wist je dat :
 we muurschilderingen maakten met sneeuw?
 ijspegellolly’s erg in de smaak zijn?
 we één week per maand terug naar Oostenrijk willen komen?
 we langs de ‘Leie’hebben gereden met paard en kar?
 de warme choco smaakte na de rit met de arrenslee?
 de kinderen sterke dansbenen hebben?
 we morgen onze sneeuwklassen afsluiten met een bezoek aan de Jochelspitze.
 dit ons laatste verslag is omdat we morgen alleen nog maar gaan genieten en veilig
terugreizen naar huis.

Dinsdag 4 februari 2020

Nadat we gisteren onder de indruk waren van het smeltwater, zo waren we deze ochtend
verwonderd van het witte tapijt… Het weer was indrukwekkend mooi, dus namen we met veel
plezier de bus richting skipiste. De rustdagen (zondag en maandag) hebben de kinderen duidelijk
deugd gedaan, want vandaag alleen maar lachende gezichten op de latten.
Na een voormiddag skiën hadden de kinderen nog niet genoeg gekregen van de sneeuw. Daarom
maakten we namiddag een wandeling door Bach. Wandelen is misschien een groot woord, want de
kinderen liggen meer in de sneeuw dan dat ze vooruit gaan. Zeker met de poepsleeën onder onze
arm is de verleiding groot om sneeuw te scheppen of te gooien, te glijden… Al snel kwamen we de
geschikte hellingen tegen. De beklimming was intensief, maar de rit naar beneden was ‘verfrissend’.
Tijd om wat te bekomen, want hier en daar hing de tong op de tenen. Er was gelukkig nog voldoende
tijd voor het avondeten. De dag was immers nog niet voorbij. Na het eten stond het volgende
avontuur al op ons te wachten: rodelen. Goed ingeduffeld en met de helm op, stapten we op de bus
richting Holzgau waar de piste al lag te blinken in het licht van de straatlantaarns. Sleetjes aan de
tractor koppelen en naar boven. Wat een spanning, wat een adrenaline! Elk ritje sneller en sneller, al
was het laatste ritje van sommigen iets te vlot ofwel was de bocht plots iets te scherp!
Na het invullen van het dagboek, het uitdelen van de medailles van de dag en het delen van onze
avonturen konden de kinderen na deze dag, enkel naar bed met een glimlach… Bis morgen!
Wist je dat:
 morgen de ontknoping van ‘DE MOL’ is.
 Rube, Jitse en Bel Ange de finalisten zijn van ‘DE MOL’.
 we af en toe een zeehond van een helling zagen glijden! (zie foto)
 de kinderen levende sneeuwballen waren.
 we een assistent-camera-vrouw hebben.
 spaghetti eten met vork en lepel voor sommigen een ware beproeving is.
 de poepsleetjes niet zo goed werken voor de juffen.
 het nog steeds niet gestopt is met sneeuwen (al vanaf 6u00 deze ochtend).

Maandag 3 februari 2020

Vanochtend werden de kinderen op een rustige manier gewekt. Ook al waren sommigen al wakker,
misschien door het geluid van de regendruppels… Dat betekende ook dat we na het ontbijt onze
skibroek niet moesten aantrekken. Skiën op smeltende sneeuw is niet ideaal, maar dat lieten we niet
aan ons hartje komen. Het programma kreeg een andere leuke invulling.
Voormiddag mocht ‘de mol’ zich nog eens van z’n beste kant laten zien. Bij de opdrachten werd de
karaoke ingezet en een spel ‘code names’. De mol wist een deel sneeuw(water)ballen uit de pot te
halen.
Nadat we onze hongerige maagjes gevuld hadden, trokken we samen met de kinderen van het Lindel
er op uit. We stapten in de bus richting Aqua Nova, het zwembad in steeg. Vandaag dus waterpret in
plaats van sneeuwpret. Maar vele kinderen hopen er toch op dat de sneeuw snel onze kant uit komt.
Van al die waterpret kregen we natuurlijk opnieuw honger en zeker nu de menu bekend was: frietjes
met schnitzel en rauwkost. De kinderen passeerden meerdere malen het buffet, dat zegt genoeg…!
De avond werd ingevuld met een vragenronde van ‘DE MOL’ gevolgd door een gezellige
spelletjesavond. Omdat we nog een klein hongertje hadden, kregen de kinderen nog een kleine
(gezonde) versnapering. En dan naar bed om te dromen over de sneeuw richting het Lechtal komt…
Wist je dat:
– er nog 5 deelnemers in de running zitten van ‘DE MOL’.
– de afvallers samen de mol proberen te ontmaskeren.
– we een typisch Belgische dag hadden: veel regen, frieten, gezellig binnen…
– de Lech sinds de jaren ’90 niet meer zo hoog heeft gestaan.
– het ski-complex-lied al goed gekend is.
– de kamers soms een beetje onfris ruiken door een wang-wang-snee-pang !
– we voor de thuisblijvers nog een toepasselijk raadseltje hebben:
’t is groen en het komt van een berg…!

Zondag 2 februari 2020

Sonntag… dat wil zeggen dat we vandaag niet op de latten gaan staan. Dus heerlijk uitslapen,
uitgebreid ontbijten met verse broodjes, chocolade en bediening aan tafel. Daar heeft iedereen van
genoten. Gevolgd door een heerlijke, ontspannende welness-voormiddag: onze schrale huid
verzorgen met een maskertje, elkaars nagels lakken, tattoos zetten…
Na enkele dagen vol verhalen en avontuur is het ook de hoogste tijd om kaartjes te schrijven naar het
thuisfront. Hopelijk zijn ze tijdig op bestemming…
Er stond ook nog een heuse kamerinspectie op het programma. Zo werd elke kamer onderzocht op
natte spullen, al dan niet een vies wasbakje, bruine strepen, weggeschoten neuspieten, algemene
geurhinder en verboden spullen. En het vermoeden van de inspecteurs werd niet bevestigd, want de
jongenskamer is niet altijd het minst ‘georganiseerd’.
Tijdens deze regenachtige dag hebben we onze wandeltocht aangepast naar een busrit, richting een
plaatselijk sfeervol café-restaurant. Samen klinken en ambiance maken, de sfeer zat er goed in.
Om de avond af te sluiten werd Casino Royale geopend. De strijd onder elkaar was fair en
gemoedelijk. Hierbij konden ze ook nog een pasvraag en/of een vrijstelling verdienen voor de
volgende vragenronde van ‘DE MOL’.
En zo zijn we al halfweg. Wat gaat het snel. Maar we gaan nog volop genieten van de komende
dagen, zeker als we de weersvoorspellingen mogen geloven…
Wist je dat:
– Jilke zo sterk is dat we een vork in 2 kan breken.
– de choco heel erg smaakte bij Erika, dat kon je duidelijk aflezen van haar gezicht (mond).
– ‘DE MOL’ goed bezig is…
– zo’n ‘lazy Sunday’ heerlijk is om ’het weekend’ af te sluiten.

Zaterdag 1 februari 2020

Al de derde dag van sneeuwklassen… Wat gaat het snel! Dat is een goed teken zeker. Deze ochtend
mocht de haan eindelijk zijn werk eens doen. Heel wat kinderen lagen nog vredig te slapen, toen de
juffen hun al zingend en rinkelend kwamen wekken.
Ondanks de weersvoorspellingen, hebben we er een zeer zonnige dag op zitten. Na het ontbijt was
het ideale moment om een stevige bergwandeling te maken. We moeten zeggen, het zijn allemaal
goede klimmers. We trokken met de bus richting Holzgau, om de berg te beklimmen. Eenmaal boven
aan de top maakten we gebruik van de hangbrug om het dal over te steken. Onderweg genoten we
van prachtige natuurtaferelen zoals een bevroren Simms waterval.
Na een lekker bord kip met rijst en zoetzure saus was het tijd om de ski-botten aan te trekken voor
de tweede skiles. Het was verbazend om te zien hoe vlot de kinderen al van de berg gleden. Twee
uur later werden er weer veel positieve verhalen verteld over iedere skigroep.
In ons huisje was de après-ski fantastisch. De kinderen en juffen haalden hun beste moves boven. We
moeten toegeven dat er heel wat kinderen zijn die er wat van kunnen. Zelfs de buren mochten
meegenieten van onze enthousiaste polonaise.
De avond sloten we af met Bach’s got talent. Iedereen liet zich daar van zijn beste kant zien. Samen
met onze “Oostenrijkse” jury (de kookouders) maakten we er een gezellige avond van.
Na de tweede vragenronde van de mol gingen alle boekjes, snaveltjes en oogjes toe.
Wist je dat :
 we snelle jongens bij hebben die dikwijls als eerste klaar zijn?
 Claudia haar tweede handschoen niet vond, terwijl ze die gewoon aan had?
 er mannetjes in de bergen ijsblokjes maken van sneeuw om in de cola te serveren?
 Fiene op gladde plaatsen dikwijls een spagaat maakt?
 Mollie gisteren niet zichtbaar was op de foto omdat hij ingegraven was?
 alle kinderen, ook met hoogtevrees, zonder moeite de hangbrug hebben overgestoken?
 je skibotten ook als bokkenpoten kunt dragen?
 we Ninja (de eekhoorn) vandaag opnieuw begroet hebben?

Vrijdag 31 januari 2020

Deze ochtend waren de kinderen al vroeg uit de veren. De haan kon deze ochtend zijn werk niet doen. In pyjama hebben we genoten van een lekker ontbijt en hebben we nog even gerommeld in onze kamer.

Toen de eerste regenbuien voorbij waren, begon de sneeuwpret al snel in eigen tuin : sneeuwballen gevecht, engeltjes maken, ploffen in de sneeuw… Een korte wandeling maakten we langs de Lech om tijdig terug aan tafel te zitten voor ons middagmaal.

En toen was het zover.. De busrit, de (pré)après-ski, naar de skipiste. Vol enthousiasme trokken we de kelder in. Hier werden de kinderen gewogen, de voeten gemeten en de juiste skibotten en skilatten aangemeten. Daarna begon het echte werk. Wachten op de skimonitoren was niets voor ons, want al snel haalden we onze eerste stunts boven.

De eerste skiles vonden we heel spannend. Toch slaagden we er allemaal in van een eerste helling af te glijden. De chocomelk en een lekker koekje smaakten erg goed na die inspanning. Na een verkwikkende douche en lekker avondmaal was het tijd voor ronde 1 van de mol. Alle kinderen werden als mogelijke mol voorgesteld door een filmpje van het productiehuis. Na 10 aartsmoeilijke vragen over de mol, viel onze eerste kandidaat af.

Onze eerste dag in Oostenrijk was een groot succes. Wij zijn helemaal klaar voor het avontuur van de volgende dagen.

Wist je dat :

  • Rube overal waar hij kon een sneeuwengel maakte?
  • we een teambuildingsactiviteit deden in de sneeuw?
  • we een “ninja” gezien hebben? (de eekhoorn)
  • Joachim al gepakt en gezakt klaar stond om te vertrekken, maar we net wilden gaan eten?
  • de kookouders zeer lekker kunnen koken volgens de kinderen?
  • we een typisch Oostenrijks dessert hebben gegeten : apfelstrudel?
  • Rana speciaal voor het dessert een geschikte outfit had aangetrokken? (zie foto)
  • we een sliert op berg zagen, wat een zonnestraal blijkt te zijn?

Donderdag 30 januari 2020

Eindelijk is het dan zover, nieuws vanuit Oostenrijk… Want de thuisblijvers zitten waarschijnlijk ook vol ongeduld te wachten op het eerste verslag. Nadat de lege plaatsen in de bus ingenomen werden door de leerlingen en juffen van het Lindel, konden we onze busrit verder zetten. Een busrit met veel plezier, veel gelach, veel nieuwsgierigheid en heel veel gesnoep. Maar met de pendelquiz, een filmpje en een pret-en-verzet-boekje ging de tijd vlot voorbij. Af en toe de beentjes strekken, tijdens onze tussenstop in Peppenhoven, Hockenheim en Lonetal. En het laatste uur kwam de ambiance helemaal op gang, mede door de après-ski-muziek…  Eenmaal toegekomen in het huis, stond het eten al snel op tafel, de kamerindeling werd bekend gemaakt, bedden opgemaakt en al snel werd het stil.

Wist je dat:

–          we, jammer genoeg, een lege plek in de bus hebben. Lenn… wat jammer dat je uiteindelijk niet mee kon gaan! Maar aan je gezondheid denken is ook heel belangrijk, veel beterschap!

–          we de Duitse Ikea zijn tegengekomen, namelijk Dascher.

–          de kinderen vreemd naar de juffen keken, omdat zij uit volle borst ‘Anne’ aan het (mee)zingen waren.

–          Claudia perfect onze Duitse tolk kan zijn. Dat heeft ze laten zien door de dagen van de week in het Duits te vertalen.

–          er een snoepkampioen op de bus zat, namelijk Jade.

–          kleine scheurtjes in kledij snel hersteld kunnen worden, door naaisters Rana & Fiene.

–          Mollie ook mee op sneeuwklassen is en iedere dag op een foto te zien is (zoeken maar).

–          het verdriet in de avond niet zo groot was, als het verdriet bij vertrek.